Aresztowanie przywódców opozycji i pacyfikacja ukraińskich obywateli. Przemoc w wydaniu Piłsudskiego

2018-04-23

Narodowe Archiwum Cyfrowe

Ktokolwiek dokonał tego niesłychanego podziału społeczeństwa, wyrządził narodowi i państwu olbrzymią krzywdę – pisał w styczniu 1932 roku Wincenty Witos.

29 czerwca 1930 r. odbył się w Krakowie Kongres Obrony Prawa i Wolności Ludu, zorganizowany przez przywódców Centrolewu. Był to związek ugrupowań centro-lewicowych (Polska Partia Socjalistyczna, Polskie Stronnictwo Ludowe „Wyzwolenie”, Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”, Stronnictwo Chłopskie oraz Narodowa Partia Robotnicza), definiujący stan państwa pod rządami piłsudczyków jako dyktaturę, bez której usunięcia będzie niemożliwa poprawa sytuacji Polski. W rezolucji zapowiedziano walkę i domagano się ustąpienia prezydenta Ignacego Mościckiego. W odpowiedzi Józef Piłsudski wrócił do roli szefa rządu, wymusił rozwiązanie parlamentu, a następnie wydał rozkaz aresztowania przywódców opozycji.

Równocześnie z bezwzględnym zwalczaniem przeciwników politycznych, nastąpiła szeroka pacyfikacja ukraińskich obywateli Rzeczpospolitej, w odpowiedzi na działania terrorystyczne nacjonalistycznych grup ukraińskich.

Źródło: https://www.polityka.pl