W październiku 2017 r. Szef Sztabu Wojsk Lądowych USA generał Mark Milley oraz ówcześnie urzędujący amerykański Sekretarz ds. Wojsk Lądowych USA Ryan McCarthy ogłosili sześć priorytetowych obszarów modernizacji armii USA. Ich realizacja ma zapewnić przewagę nad rosnącymi w siłę i zdolności wojskowe przeciwnikami Stanów Zjednoczonych oraz zwiększyć przeżywalność amerykańskich żołnierzy i jednostek na polu walki.
Nowe priorytety modernizacyjne w cieniu zmian strukturalnych Pentagonu
W sierpniu 2017 r. Departament Obrony USA przekazał Kongresowi raport dotyczący propozycji zmian organizacyjnych, które mają przyczynić się do usprawnienia procesu pozyskiwania uzbrojenia przy pomocy m.in. tzw. wielofunkcyjnych zespołów złożonych z ekspertów różnych specjalności (Cross-Functional Teams – CFT). Obecnie proces opracowywania wymagań dla nowego sprzętu przez Wojska Lądowe USA jest powolny i nadmiernie zbiurokratyzowany. W wielu wypadkach od powstania koncepcji wskazującej na konieczność wprowadzenia nowego systemu uzbrojenia do jej wdrożenia i utworzenia konkretnych zdolności operacyjnych w jednostkach armii amerykańskiej upływa od 10 do 20 lat. Tak długi okres wprowadzania nowego uzbrojenia powoduje, że rosną koszty prac badawczo-rozwojowych oraz utrzymania i doraźnej modernizacji dotychczas wykorzystywanego sprzętu. USA w dużej mierze wykorzystują systemy uzbrojenia, których rodowód sięga lat 80. Mimo szeregu usprawnień technicznych liczne systemy z coraz większym trudem będą spełniać stawiane przed nimi wymagania współczesnego pola walki. A Chiny i Federacja Rosyjska wprowadzają kolejne nowe typy uzbrojenia o coraz większym stopniu zaawansowania.