230 lat temu, 23 maja 1788 r., urodził się Dezydery Chłapowski. W historii zapisał się jako wybitny oficer armii Napoleona, dowódca w Powstaniu Listopadowym, przedsiębiorca, społecznik i działacz na rzecz polskich interesów w Wielkopolsce.
Przyszły generał Dezydery Chłapowski urodził się u kresu istnienia Rzeczypospolitej. Podobnie jak wielu innych bohaterów narodowych XIX w. wywodził się ze średniozamożnej szlachty. Jednak w przeciwieństwie do wielu innych Polaków, którzy zapisali się na kartach historii, nie pochodził z rodziny znanej z tradycji patriotycznych. Jego ojciec Józef Chłapowski, kawaler Orderu Orła Białego, po II rozbiorze, gdy Wielkopolska stała się częścią Prus, przyjął postawę lojalnego poddanego króla pruskiego. Paradoksalnie to jednak właśnie decyzja ojca zadecydowała, że Dezydery rozpoczął karierę w armii.
W 1802 r. wstąpił do berlińskiej szkoły artylerii, wówczas uznawanej za jedną z najlepszych akademii wojskowych w Prusach. Zdaniem biografów surowe wychowanie przez oficerów pruskich sprawiło, że jedną z najważniejszych cech przyszłego oficera Napoleona będzie bezwarunkowe posłuszeństwo wobec dowódców. W Berlinie przebywał jednak wśród wielu emigrantów z Francji, którzy uciekli ze swojego kraju przed terrorem rewolucji. Być może te kontakty pozwoliły mu na zachowania niezależności w myśleniu o sprawach politycznych, tak zwalczanej w armii pruskiej.