Marszałek to brzmi dumnie. Marszałek Polski, to najwyższy stopień wojskowy w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Jako pierwszy tytuł ten samozwańczo przyjął 19 marca 1920 roku Naczelny Wódz Józef Piłsudski. Jednak nie ze wszystkich marszałków Polacy mogą być dumni, czego przykładem jest np. Michał Rola-Żymierski, który w dwudziestoleciu międzywojennym XX w. był zdegradowany i więziony z przyczyn natury kryminalnej.
Józef Piłsudski pierwszym marszałkiem Polski
Historia stopnia Marszałek Polski ma swój początek w marcu 1920 roku, kiedy to stopień ten przyjął dla siebie i zatwierdził Naczelny Wódz Józef Piłsudski. Był to wówczas najwyższy stopień wojskowy w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, od którego niższym stopniem był generał. Wręczenie Piłsudskiemu buławy marszałkowskiej, będącej symbolem władzy i bezwzględnego posłuchu odbyło się 15 listopada 1920 roku. Buławę poświęconą przez biskupa polowego Stanisława Galla wręczył Józefowi Piłsudskiemu żołnierz frontowy.
Zgodnie z art. 39 ustawy z dnia 23 marca 1922 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów Wojsk Polskich stopień marszałka Polski nadawał Prezydent Rzeczypospolitej za wyjątkowe zasługi w obronie Ojczyzny. W powyższym trybie nastąpiło na przykład mianowanie Ferdynanda Focha. Oprócz Piłsudskiego stopień marszałka Polski otrzymało jeszcze trzech Polaków, jeden obywatel Związku Radzieckiego (polskiej narodowości) oraz jeden obywatel Francji. Oficerowie legitymujący się obcym obywatelstwem, obok stopnia marszałka Polski, posiadali już wcześniej stopnie marszałków Związku Radzieckiego, jak Rokossowski oraz Francji i Wielkiej Brytanii, jak Ferdinand Foch.