Na północno-wschodnim skraju Rynku, tuż za dwoma dawnymi domkami altarystów stoi monumentalna bryła kościoła św. Elżbiety. Kościół jest jednym z najcenniejszych zabytków sztuki, jakie znajdują się w mieście. Nikt nie wyobraża sobie Wrocławia i jego centrum bez monumentalnej wieża, która dumnie dominuje w panoramie miasta. 24 lutego minie 490 lat od runięcia dachu wieży kościoła. Czy znacie historię tego Kościoła?
Kościół św. Elżbiety jest doskonałym przykładem śląskiej architektury sakralnej XIV wieku. Jak to bywa z budowlami gotyckimi w bryle kościoła nie odnajdziemy fantazyjnych i zawiłych elementów. Jest surowa i dostojna. Nawa główna ma prawie 30 metrów wysokości, jest szeroka na 10,2 metrów, a długa na 66 metrów (Katedra ma długość 98 metrów). Przy jej południowo-zachodnim narożniku znajduje się pięciokondygnacyjna wieża mierząca przeszło 90 metrów, z której rozpościera się wspaniały widok na serce Wrocławia.
W środku kościoła Św. Elżbiety odnajdziemy liczne dzieła sztuki sakralnej. Najcenniejsze są gotyckie sakramentarium i stalle w opartii prezbiterium oraz wczesnobarokowy ołtarz i ambona. Natomiast na ścianach zewnętrznych kościoła oraz w jego nawach i kaplicach skrywane są najlepsze przykłady śląskiej rzeźby nagrobkowej. Niezwykłe epitafia oraz pomniki nagrobne przypominające o dawnych osobistościach Wrocławia i Śląska.