Jego życie i prace są jakby wzięte z powieści Stefana Żeromskiego albo Marii Dąbrowskiej - fresku literackiego, którego znaczenie w życiu społecznym wykracza poza literaturę - ocenił historyk teatru Henryk Izydor Rogacki. 18 czerwca 1955 r. zmarł aktor, reżyser i pedagog Aleksander Zelwerowicz.
„Pierwotnie chciałem zostać księdzem. Ale gdy dostałem od matki w skórę za kłamstwo, którego zbożnym celem było wydostanie od niej 10 groszy do domowego mego ołtarzyka – pod zmyślonym pretekstem potrzeby nabycia kratkowanego zeszytu do arytmetyki – dotknięty na ambicji i honorze radykalnie zerwałem z kapłaństwem i postanowiłem zostać komediantem” – opowiadał Aleksander Zelwerowicz w Polskim Radiu (1954). „Matka po długich targach zrezygnowała z usiłowań zrobienia ze mnie porządnego człowieka i zgodziła się na podejrzany stan aktorski, żądając jedynie ukończenia przedtem jakiegoś wyższego zakładu naukowego” – dodał.
Urodził się 14 sierpnia 1877 roku w Lublinie jako syn Aleksandra, komornika sądowego (wcześniej zesłanego na Syberię za udział w Powstaniu Styczniowym) i Bronisławy z domu Rydzewskiej.