Blisko 13 tysięcy warszawiaków, w tym dzieci, kobiety w ciąży i starcy, Niemcy deportowali do KL Auschwitz po wybuchu w stolicy powstania. 12 i 13 sierpnia 1944 roku do obozu dotarły dwa najliczniejsze transporty. Było w nich łącznie 6 tysięcy osób.
Niemcy, po wybuchu Powstania Warszawskiego oraz po jego stłumieniu, deportowali 550 tys. mieszkańców miasta i 100 tys. osób z najbliższych okolic. Skierowano ich do specjalnie w tym celu uruchomionego obozu przejściowego w Pruszkowie. 55 tys. osób wywieźli stamtąd do obozów koncentracyjnych, z czego 13 tys. do Auschwitz.
Niemcy umieścili warszawiaków w obozie Auschwitz II-Birkenau. Wśród nich byli urzędnicy państwowi, naukowcy, artyści, lekarze, handlowcy i robotnicy. Byli ranni, chorzy, inwalidzi, kobiety ciężarne. Deportowano od kilkutygodniowych niemowląt po 90-latków. Wśród przywiezionych zdecydowaną większość stanowili Polacy. Zdarzały się jednak przypadki, że do Auschwitz trafiały osoby innych narodowości, w tym Żydzi, ukrywający się na tak zwanych aryjskich papierach.