21 czerwca 1940 r., w ramach przeprowadzonej przez Niemców masowej egzekucji przedstawicieli polskiej inteligencji, w Palmirach pod Warszawą zginął Mieczysław Niedziałkowski. Był jedną z najważniejszych postaci polskiej lewicy w okresie międzywojennym, autorem demokratycznej ordynacji wyborczej i działaczem Centrolewu.
Mieczysław Niedziałkowski urodził się 19 września 1893 r. w Wilnie w rodzinie inteligenckiej o korzeniach ziemiańskich. Za udział w powstaniu styczniowym władze carskie skonfiskowały należący do Niedziałkowskich majątek na Wołyniu.
Lewicowe przekonania Niedziałkowski zawdzięczał wpływowi ojca, który w młodości należał do Socjalno-Rewolucyjnej Partii „Proletariat”, a potem zaangażował się w działalność w samorządzie miejskim, instytucjach naukowych i kulturalno-oświatowych. Konrad Niedziałkowski był dyrektorem Banku Handlowego w Wilnie, a następnie został wybrany wiceprezydentem tego miasta, a w końcu – po upadku carskiej Rosji – naczelnikiem Okręgu Wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich i członkiem Tymczasowej Komisji Rządzącej Litwy Środkowej.