Broń żołnierzy polskich we wrześniu 1939 r.

2024-09-04

We wrześniu 1939 r. podstawę uzbrojenia żołnierzy wojska polskiego stanowiły karabiny i karabinki systemu Mauser wz. 1898. Broń ta był produkowana w Polsce od 1922 r. Część jednostek wyposażona była we francuskie karabiny i karabinki, pochodzące z zakupów demobilowych po I wojnie światowej.

Stan uzbrojenia Wojska Polskiego we wrześniu 1939 r. był efektem działań realizowanych przez całe dwudziestolecie międzywojenne. Na początku lat 20. podjęto decyzję, że podstawowym uzbrojeniem strzeleckim żołnierza polskiego będą karabiny i karabinki systemu Mauser, wz. 1898 lub konstrukcje pochodne. W tym kierunku rozpoczęto ich produkcję. W połowie lat 20. zdecydowano, że w oddziałach piechoty – które stanowiły trzon ówczesnej armii – skuteczniejsze są karabinki niż karabiny i zaczęto wyposażać w nie żołnierzy. Po kilku latach doświadczeń wrócono jednak do poprzedniego twierdzenia, że to karabiny są lepsze od karabinków i znowu rozpoczęto przezbrajanie. Wspomniane działania wiązały się z pełnym ujednoliceniem uzbrojenia armii polskiej, co wymuszało wycofanie z oddziałów broni francuskiej z I wojny światowej. Samo podjęcie decyzji nie powodowało jednak, że tak się stało. Wspomniane powyżej procesy nigdy nie zostały w pełni zrealizowane, głównie ze względów ekonomicznych i organizacyjnych. W latach 30. nie przezbrojono całej armii w broń systemu Mauser, nie wycofano też z oddziałów karabinów i karabinków francuskich.

Źródło: https://dzieje.pl/