Uregulowanie estońskie przewidujące bezwzględną niemożność dalszego pełnienia obowiązków przez funkcjonariusza służby więziennej, którego ostrość słuchu nie odpowiada minimalnym progom percepcji dźwiękowej, bez umożliwienia sprawdzenia, czy jest on w stanie wykonywać swoje obowiązki, jest sprzeczne z prawem Unii – orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE. I uznał, że uregulowanie to wprowadza dyskryminację bezpośrednią ze względu na niepełnosprawność.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-795/19 Tartu Vangla dotyczył X., który przez okres prawie piętnastu lat był zatrudniony w zakładzie karnym w Tartu (Estonia) w charakterze funkcjonariusza służby więziennej.
W tym okresie weszło w życie rozporządzenie nr 12 rządu Estonii ustanawiające wymogi zdrowotne stawiane funkcjonariuszom służby więziennej, a także wymogi w zakresie procedur badań lekarskich oraz treści i formy świadectwa zdrowia. Rozporządzenie to określa w szczególności minimalne progi percepcji dźwiękowej mające zastosowanie do tych funkcjonariuszy i przewiduje, że obniżenie zdolności słyszenia poniżej tych norm stanowi bezwzględne przeciwwskazanie medyczne dla wykonywania obowiązków funkcjonariusza służby więziennej. Ponadto wspomniane rozporządzenie nie zezwala na stosowanie aparatów korygujących przy ocenie spełniania wymogów dotyczących ostrości słuchu.