Kilkudziesięciu patronów radomskich ulic i placów to osoby wielce dla Radomia – jego historii, życia politycznego, gospodarki, kultury – zasłużone. W wielu przypadkach jest jednak tak, że dowiadujemy się, kim byli, w momencie nazwania ich imieniem ulicy, a potem o ich wyjątkowości zapominamy.
Młynek Janiszewski. Prostopadła do ul. Janiszewskiej
Urodził się w 1907 roku w Koźliszkach na Litwie w rodzinie ziemiańskiej. Początkowo uczył się w domu, a w 1922 został przyjęty do drugiej klasy Gimnazjum i Liceum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie; jego kolegą z ławki był Czesław Miłosz.
Bardzo wcześnie zaczął pisać, a od 1929 swoje utwory o tematyce łowieckiej publikował w pismach wileńskich, warszawskich i lwowskich. Po odbyciu służby wojskowej, w 6 pp Legionów, Leopold Pac-Pomarnacki pracował na stanowisku łowczego w Urzędzie Miejskim w Wilnie (w latach 1928–1937). M.in. przyczynił się do założenia ogrodu zoologicznego w tym mieście. W 1935 odznaczono go Medalem Złotym Zasługi Łowieckiej, podkreślając jego zasługi dla ochrony przyrody.
W 1937 przeniósł się do Radomia, gdzie w Dyrekcji Lasów Państwowych objął stanowisko łowczego. Był członkiem założycielem Polskiego Związku Łowieckiego.