Norweskie Siły Zbrojne są niewystarczająco wyposażone, aby sprostać nowym wyzwaniom bezpieczeństwa na północy. Główne problemy obejmują luki w obronie powietrznej oraz zwalczaniu okrętów podwodnych, które pozostają nierozwiązane. Norweskie wojsko ma także ograniczone możliwości monitorowania obszarów lądowych, a ich systemy komunikacyjne są podatne na ataki. Występują poważne niedociągnięcia w zaopatrzeniu, gotowości bojowej, komunikacji, sanitacji oraz wsparciu kraju przyjmującego.
Norwegia stoi przed poważnymi wyzwaniami związanymi z rosnącą aktywnością wojskową Rosji na północy, mimo że Rosja jest osłabiona po roku wojny. Wzrost zagrożeń w regionie wymaga od Norwegii zwiększonej gotowości obronnej oraz aktywnej współpracy z sojusznikami w ramach NATO. Problemy finansowe Norweskich Sił Zbrojnych pogłębiają trudności, ponieważ chociaż długoterminowy plan finansowy kraju jest zrównoważony w okresie 20-letnim (2024-2042), przed 2030 rokiem mogą wystąpić istotne trudności finansowe, które mogą prowadzić do opóźnienia realizacji kluczowych projektów obronnych.
Norweskie Siły Zbrojne powinny skupić się na stawianiu czoła zarówno ograniczonym atakom, jak i bardziej złożonym zagrożeniom poprzez rozwijanie zdolności do skutecznej inwigilacji i monitorowania sytuacji. Konieczne jest opracowanie jasnej i realistycznej koncepcji obronnej, która wzmocni zdolność Norwegii do prowadzenia intensywnych działań wojskowych przeciwko rosyjskim siłom na północy, w ścisłej współpracy z Szwecją i Finlandią w ramach NATO.