Wbrew słynnemu wierszowi Julian Ordon nie zginął na powstańczej reducie w 1831 r., ale popełnił samobójstwo ponad pół wieku później, 4 maja 1887 roku. Adam Mickiewicz, zaskoczony jego widokiem krzyknął: „To pan żyjesz?”, ale jest też inna wersja tego spotkania.
Julian Konstanty Ordon urodził się 15 października 1810 r. w Warszawie w rodzinie ewangelickiej. Był jednym z czworga dzieci Karola Franciszka Ordona i Małgorzaty z Naimskich. W 1830 r., gdy wybuchło powstanie listopadowe, miał zaledwie 20 lat. W bitwach o Olszynką Grochowską (25 lutego 1831) i pod Ostrołęką (trzy miesiące później ) wyróżnił się odwagą. „Za zasługi w walce o odrodzenie Polski” został odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari.
Gdy armia rosyjska uderzyła na Warszawę, Ordon dowodził baterią artylerii w reducie nr 54 na Woli, osłaniał podejście do mostów na Wiśle. To właśnie tam 6 września 1831 r. miał zginąć przy wysadzeniu magazynu prochowego.