Żołnierze generała Andersa i ewakuowani z nimi cywile spoczywają na cmentarzach w Azji i Afryce. Polskie miejsca pamięci na szlaku zesłańców są w Iranie, a nawet w Zimbabwe i Uzbekistanie.
W lipcu 1941 r. polski rząd na uchodźstwie i przywódcy Związku Radzieckiego podpisali umowę, w ramach której powstała Armia Polska w ZSRR. W sierpniu do Moskwy przybyła w tym celu polska delegacja wojskowa z generałem Zygmuntem Bohuszem-Szyszką, szefem sztabu Armii Polskiej w ZSRR.
Na mocy porozumienia żołnierze tworzącej się armii oraz cywile mieli zostać ewakuowani do Iranu. Byli to głównie zesłańcy, wywiezieni w kolejnych falach sowieckich deportacji po wrześniu 1939 r., a także osoby wypuszczane z sowieckich łagrów. Ich droga wiodła przez terytoria niepodległych dziś państw – Uzbekistanu, Kazachstanu, Kirgistanu i Turkmenistanu.