Nawiązanie 14 września 1972 r. przez PRL i RFN stosunków dyplomatycznych stworzyło szanse na normalizację, ale nie rozwiązało większości problemów. Niemcy zabiegali o łączenie rodzin, Polacy o odszkodowania i kredyty.
Podpisanie 7 grudnia 1970 roku Układu o podstawach normalizacji stosunków PRL-RFN obudziło w obu krajach nadzieje na szybki postęp w przezwyciężaniu trudnej przeszłości. Otwarcie ambasad w Bonn i Warszawie miało nastąpić natychmiast po zakończeniu procesu ratyfikacji „Układu Warszawskiego”. Niekorzystny splot wydarzeń spowodował, że na wymianę ambasadorów trzeba było czekać niemal dwa lata.
Decyzję o nawiązaniu stosunków dyplomatycznych ogłoszono dopiero 14 września 1972 roku, podczas wizyty polskiego ministra spraw zagranicznych Stefana Olszowskiego w Bonn. Wkrótce potem po raz pierwszy od wybuchu II wojny światowej swoją misję rozpoczęli ambasadorzy: Wacław Piątkowski w RFN i Hans Hellmuth Ruete w Polsce.