Jedną z istotniejszych społecznie porażek 2024 roku był proces wyznaczania lasów, które mają zostać wyłączone z wycinki. Nie dlatego, że nie udało się tego ustalić, lecz dlatego, że nadużycie zaufania społecznego przez Lasy Państwowe przyczyniło się do dalszego niszczenia państwa.
Historia z 2024 roku o konsultacjach społecznych między Lasami Państwowymi a społecznikami w sprawie wyłączenia z wycinki 20 procent najcenniejszych lasów w Polsce, nie dotyczy tylko lasów czy ekologii. To przeraźliwie smutna historia o niszczeniu zaufania społecznego w najbardziej wrażliwym momencie procesu jego odbudowywania. I o bezradności obywateli w zetknięciu z systemem oraz o odbieraniu im sprawczości. Tym samym jest to opowieść o niszczeniu państwa.
Zaufanie do instytucji, władz, do tych, którzy systemowo są silniejsi od symbolicznego „zwykłego człowieka”, jest podstawą demokracji. Bez zaufania nie jesteśmy w stanie dbać o demokrację ani stworzyć wspólnoty. Podobnie jest z poczuciem wpływu.