Józef Unrug – wzgardził III Rzeszą, aby służyć Polsce

2023-02-06

Józef Unrug był twórcą Marynarki Wojennej II Rzeczpospolitej oraz dowódcą Floty i Obrony Wybrzeża w 1939 r. Mógł służyć w Kriegsmarine, ale wybrał odrodzoną Polskę. Szanowany był zarówno przez Polaków, jak i Niemców.

Józef Michał Hubert Unrug (niem. Joseph Michael Hubert von Unruh) urodził się 7 października 1884 r. w Brandenburgu nad rzeką Hawelą. Pochodził z niemieckiej rodziny szlacheckiej, która posiadała też polską linię i od co najmniej XVII w. zamieszkiwała w Wielkopolsce. Jego ojcem był Tadeusz Gustaw Unrug (niem. Thaddäus Gustav von Unruh), który służył w gwardii pruskiej w stopniu generała majora i był wieloletnim adiutantem Fryderyka Wilhelma IV, brata cesarza Wilhelma I. Jego matką była saksońska hrabianka Izydora von Bunau. Ojciec dbał o to, by Józef nauczył się języka polskiego, poznał polską kulturę i tradycję.

W 1891 r. Józef Unrug rozpoczął edukację w szkole powszechnej w Dreźnie, a następnie uczęszczał do gimnazjum w tym samym mieście. W 1904 r. wstąpił do Marineakademie w Kilonii, chcąc zostać marynarzem. Po ukończeniu szkolenia oficerskiego otrzymał stopień podporucznika marynarki wojennej. Pływał na pokładach wielu niemieckich okrętów, m.in. na krążowniku "Niobe" i pancerniku "Braunschweig". Był dowódcą baterii dział na pancerniku "Friedrich der Grosse". Od 1915 do 1919 r. pełnił służbę na okrętach podwodnych: UB-25, UC-11 i UC-28, po czym został komendantem szkoły okrętów podwodnych oraz dowódcą flotylli.

Źródło: https://www.onet.pl/