25 lat temu, 4 marca 1998 r., zmarł Adam Bień, prawnik, działacz ludowy, członek władz Polskiego Państwa Podziemnego, sądzony w tzw. procesie szesnastu w Moskwie. „Bez miłości Ojczyzny nie ma narodu i nie ma państwa” – pisał u schyłku życia.
Adam Bień urodził się 14 grudnia 1899 r. we wsi Ossala (obecnie woj. świętokrzyskie). Uczęszczał do rosyjskiej szkoły podstawowej w Ossali, następnie do rosyjskiego gimnazjum w Sandomierzu i polskiego gimnazjum w tym samym mieście, gdzie w 1920 r. zdał egzamin maturalny. W okresie szkolnym był członkiem tajnej drużyny skautowej. W gimnazjum pracował także społecznie w związkach młodzieży wiejskiej i teatrach ludowych, organizując m.in. obchody świąt narodowych.
Uczestniczył w 1918 r. w wyzwalaniu Sandomierza spod władzy austriackiej. W II RP zaciągnął się na ochotnika do armii i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. W 1921 r. rozpoczął w Warszawie studia prawnicze. Podczas nich aktywnie udzielał się w Związku Teatrów Ludowych, współtworząc m.in. publikację „Teatry ludowe w Polsce”. Po dwuletniej aplikacji, podczas której pracował jako aplikant sądowy, otrzymał status sędziego orzekającego.