40 lat temu, 28 kwietnia 1983 r. zmarł płk Jan Rzepecki, oficer WP, AK, Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, prezes Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Zdecydował się na podjęcie współpracy z komunistami. Po 1989 r. jest oceniany przez historyków jako postać niezwykle kontrowersyjna.
Należał do grupy oficerów II Rzeczypospolitej, która próbowała współpracować z rodzącym się systemem komunistycznym. Mimo to stał się ofiarą terroru stalinowskiego. W oczach komunistów był przedstawicielem całkowicie obcego im świata. Urodził się w Warszawie 29 września 1899 r. w rodzinie dziennikarza Kazimierza Rzepeckiego i działaczki oświatowej, emancypantki, związanej z lewicą niepodległościową, a później endecją Izabelą Moszczeńską-Rzepecką „Dorą”. Na jej nagrobku na Powązkach napisano, że była „pełna wiary w zmartwychwstanie Ojczyzny”. Jej syn już w 1912 r. zaangażował się w działalność harcerską. W pierwszych tygodniach I wojny światowej wstąpił w szeregi Legionów Polskich. W przeciwieństwie do większości żołnierzy legionistów zdecydował się na kontynuowanie służby w szeregach Polskiej Siły Zbrojnej.