80 lat temu, 3 listopada 1942 r., Główna Kwatera Harcerzy „Pasieka” dokonała podziału Szarych Szeregów na trzy grupy według wieku członków: „Zawisza” (kryptonim Z) – od 12 do 14 lat (Zawiszacy), „Bojowe Szkoły” (BS) – od 14 do 17 lat (Beesowcy), „Grupy Szturmowe” (GS) – powyżej 17 lat (Szturmowcy).
Harcerstwo należało do najważniejszych i największych organizacji młodzieżowych II Rzeczypospolitej. Od pierwszych godzin rozpoczętej 1 września 1939 r. wojny harcerze i harcerki podjęli aktywną służbę w obronie kraju. U boku oddziałów bojowych Wojska Polskiego starsi druhowie walczyli z bronią w ręku z niemieckimi i sowieckimi najeźdźcami m.in. w Grodnie, na Śląsku i w wielu innych regionach kraju.
Inni pełnili służbę, wykonując pomocnicze zadania, np. obsługując urządzenia łączności, pełnili dyżury obrony przeciwlotniczej itp. Harcerki pracowały w szpitalach i punktach sanitarnych, pomagały ludności cywilnej podczas ewakuacji.