Przez cały okres zimnej wojny Związek Sowiecki prowadził wyścig zbrojeń ze Stanami Zjednoczonymi, a później również innymi państwami, które weszły w skład NATO. Gigantyczne wydatki na cele militarne bezpośrednio przyczyniły się do upadku komunistycznego mocarstwa. Te liczby dobitnie pokazują skalę zbrojeń podejmowanych przez ZSRS.
W oficjalnej retoryce Związek Sowiecki i jego sojusznicy z Układu Warszawskiego głosili dążenie do światowego pokoju. W rzeczywistości kraje bloku komunistycznego stale przygotowywały się jednak do – nieuchronnej ich zdaniem – konfrontacji z NATO.
Na prawach gospodarki wojennej
Aby zapewnić sobie zwycięstwo w nadchodzącej wojnie władze Związku Sowieckiego przeznaczały gigantyczne środki na zbrojenia. Działo się tak w szczególności w latach 70. i w pierwszej połowy lat 80. XX wieku. Jak podkreśla doktor Lech Kowalski w książce pt. Bracia Moskale a Układ Warszawski:
W 1982 roku Sowieci dysponowali największą na świecie bazą specjalistów zajmujących się pracami badawczo-rozwojowymi związanymi z potrzebami wojska. Ich stan oceniano na 900 tys. osób, w porównaniu do 700 tys. w Stanach Zjednoczonych.