Gończy polski. Tak dostojna nazwa musi się pięknie prezentować w praktyce! Pochodzący z naszego kraju pupil jest myśliwcem, co oznacza, że cechuje podpalana sierść i bojowa postawa. Gdy dodamy do tego odporność na choroby i duża długość życia, wychodzi nam zwierzak niemalże idealny. Piękny pies z niezwykłą historią z pewnością oczaruje wielu z was.
Niezwykły czworononożny przyjaciel to jedna z naszych pięciu ras narodowych, można więc się chwalić zagranicznym znajomymi! Gończy pies został uznany za rasę w 2006, co czyni go jednym z najmłodszych polskich skarbów narodowych. W 1983 roku związek kynologiczny rzeczywiście dopatrzył się nowej rasy psów gończych, a kilka lat później rodziły się psy z rodowodem. Historia tego ciekawego zwierzaka jest tak niecodzienna, jak jego własna nazwa!
Pies gończy polski: historia
Jeśli chcemy zrozumieć fenomen tego czarującego pupila, musimy odnieść się do jego historii. Korzenie gończego psa polskiego sięgają aż średniowiecza, a na polowania zabierano je już w XIV wieku! Gdzie wówczas mieszkały? Do Polski zaczęto jej sprowadzać z Francji czy Niemiec, gdzie pomagały lokalnym myśliwym. To właśnie na tych terenach ceniono tradycję długich łowów, z licznymi jeźdźcami i tropiącymi uważnymi psami myśliwskimi.