Kampania wrześniowa 1939 r. to pierwszy punkt zwrotny II wojny światowej. Postawa Polski sprawiła, że nazistowskie Niemcy straciły szansę na zwycięstwo w konflikcie planowanym jako seria błyskawicznych podbojów.
Bezpośrednie przygotowania do wojny, zakładające m.in. częściową mobilizację, prowadzono już od marca 1939 r. Ich podstawą były opracowywane w polskim sztabie „Studium planu strategicznego Polski” i „Plan Zachód”. Jednym z ich najważniejszych założeń było stwierdzenie, że Niemcy od dłuższego czasu przygotowują się do ataku na Polskę.
„Gotowość niemieckiego potencjału wojennego może być w każdym razie wcześniejsza od naszej, co będzie musiało być uwzględnione w stadium początkowym okresu wojny. Wszystkie te okoliczności przemawiają za tym, że pierwszym zadaniem polskiego planu strategicznego powinno być zapewnienie sobie […] możliwości zebrania wszystkich sił i środków wojennych potrzebnych do późniejszych działań rozstrzygających” – pisano.