W nocy z soboty na niedzielę mija 103. rocznica wybuchu II Powstania Śląskiego – pierwszego z trzech zrywów Ślązaków, który przyniósł zamierzone cele. Był demonstracją siły polskiej ludności i reakcją na niemiecki terror. Powstanie wybuchło w nocy z 19 na 20 sierpnia 1920 r.
Trzy powstania śląskie z lat 1919-21 uważane są za jeden z najważniejszych czynów zbrojnych, które wpłynęły na potencjał terytorialny i gospodarczy odrodzonej Polski. Mimo że żadne z nich nie zakończyło się przesądzającym, zdecydowanym zwycięstwem ludności polskiej, to jednak jej postawa wpłynęła na decyzje państw alianckich dotyczące przyszłości Górnego Śląska.
Jak przypomina IPN, druga połowa XIX w. przyniosła na Górnym Śląsku, należącym wówczas do Prus, polskie odrodzenie narodowe, które objęło znaczną część mieszkańców tego obszaru, zwłaszcza robotników i chłopów. Przyczyniły się do tego liczne polskie organizacje o charakterze kulturalnym, sportowym, a czasem też politycznym. Wybuch I wojny światowej czasowo przygasił polskie nastroje na Górnym Śląsku; odrodziły się one jednak w 1918 r., gdy nadchodząca klęska Niemiec umożliwiła realizację polskich aspiracji narodowych.